Fredje heeft (klassiek) autisme, een ontwikkelingsachterstand en ADHD. Ze wisselt bijna jaarlijks van instelling. Fredje valt wat betreft zorg en ontwikkeling (lees: onderwijs) tussen wal en schip! Dit geeft onrust, omdat passende hulp ontbreekt.
de prikkels van Fredje, 9 jaar
In het kort: het verhaal van de negenjarige Fredje hebben we gebruikt om informatie en tips op sensonate.nl te selecteren die aansluiten bij wat kinderen zoals Fredje zou kunnen helpen. Je vindt verwijzingen naar deze tips terug in dit verhaal.
Fredje wil graag meedoen
Fredje is de middelste in een gezin met vader, moeder en twee zussen. Ze wil er graag bij horen. Doen wat de kinderen doen die in een normaal ontwikkeling zitten. Naar de school gaan van haar zussen en buurkinderen. Zelf naar school kunnen fietsen. Ze is sociaal en heeft altijd behoefte aan contact. Wil ook spelen na school of logeerpartijtjes ervaren. Ze beseft dat ze dat wil, maar niet dat ze het niet kan. Dit frustreert haar. Haar bewustzijn is groot. Dit is erg pijnlijk en verdrietig. Ze is scherp op lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen en kan overprikkeld raken door de manier waarop (intonatie) iets gezegd wordt en de gezichtsuitdrukking daarbij. Dit gaat ook over de zuiverheid van bejegening, die zij op die manier ‘afleest’ bij de ander.
Fredje wisselt bijna jaarlijks van instelling
Van zorg naar behandeling naar onderwijs en weer terug. Van dagbesteding naar behandeling gecombineerd met onderwijs. Fredje valt wat betreft zorg en onderwijs tussen wal en schip. De zoektocht naar een passende plek leidt tot veel veranderingen (wennen, ervaren, afscheid, rouwen) en daardoor onrust (onduidelijk of het de goede passende plek is en onveilig voor hoe lang nu weer). Dit leidt bij Fredje tot onrust in haar gedrag en slecht slapen. Ze gaat geluiden maken en meer huilen en soms ook schreeuwen. Fredje voelt zich vaak angstig. Een angst die voortkomt uit onduidelijkheid, onveiligheid en onbekendheid.
Het bekende patroon is ophalen met de bus, verblijven op dagbesteding, behandeling of school en daarna weer thuisgebracht met de bus. Daar wordt ze opgevangen door ouders. Wat invloed heeft op haar welzijn zijn de wisselingen, onduidelijkheid (welk avontuur gaan we nu weer aan) en onveiligheid (hoe lang), maar ook het weinig tot niet hebben van contact hebben met leeftijdsgenootjes buiten haar dagritme. Ze is daarin niet ‘vrij’. Alles wordt afgebakend (beheersbaar), terwijl ze zo van gezelligheid, contact en gelijksoortige activiteiten houdt als bijvoorbeeld haar zussen.
‘onrust overdag komt er thuis uit’
Fredje vermaakt zich niet goed. Spelen kan ze niet. Ze zoekt en verlangt altijd nabijheid van een volwassene. De prikkels stapelen zich bij Fredje onzichtbaar op en komen in veilige thuishaven tot uiting. Dit gebeurt dan door hard praten, storend gedrag, veel geluid produceren en niet tot moeilijk kunnen slapen. Ook ’s nachts doet ze regelmatig beroep op haar ouders wanneer ze vermoedelijk van alles verwerkt en / of angstig is.
een goed leven voor Fredje in kaart brengen
Tot slot, Fredje is een meisje, maar wil graag een jongen zijn. Dit niet kunnen beïnvloeden heeft veel impact op welzijn van dit kind. Welzijn en sociaal erbij horen zijn sleutels in Fredjes leven.
Het zou Fredje kunnen helpen als de mensen om haar heen weten wat voor Fredje belangrijk is om een goed leven te ervaren. Op sensonate.nl vind je hulpmiddelen die hierbij kunnen helpen:
zoeken naar prikkelbalans voor Fredje
De ouders, begeleiders en leerkrachten van Fredje kunnen misschien inspiratie opdoen in de ervaringskennis en tips van andere ouders, begeleiders en leerkrachten van kinderen met autisme.
